ما زخم خوردگان تیره ترین، سرد ترین، بلند ترین شب های جور بودیم. ما شلاق خوردگان یلدای ستم بودیم. اولین شعاع فجر را که دیدیم خیز گرفتیم. عاشقانه به سوی شفق دویدیم تا در چشمه خونین خورشید، زخم های استخوان گداز خویش را بشوییم؛ که ثابت کنیم: سرخی بالاترین رنگ است، نه سیاهی. که سیاهی می پوشد. سرخی می شوید و جلادان تاریخ را رسوا می کند.
"ما زنده به آنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست".
خدا قوت...امکانش هست از فعالیتای گروه در زمینه های مختلف و همچنین منطقه هدفتون و اینکه گروه زیر نظر کدوم ارگان یا سازمان فعالیت داره هم مطلبی برا اینجانب ایمیل کنید یا روی سایت قرار بدید.
آیا عضوگیری هم دارید؟